Padelwijzer: wegwijzer in padelland

BENNEKOM Laat het woord Padel vallen bij Keltenwoud Tennis & Padel en al snel zit je op het spoor van Marjo Gruisen. De geboren Limburgse verhuisde van haar toenmalige woonplaats Arnhem naar Bennekom. Tennis was haar grote liefde, een liefde die ze al vanaf haar 11e jaar meer dan omarmde. En niet zonder succes, want ‘het spel van racket en bal’ bracht haar hoog op de Nationale juniorenranglijst en nog steeds staat ze wekelijks een aantal keren op de baan. Inmiddels bij de Bennekomse vereniging Keltenwoud, want daar werd ze na haar verhuizing onmiddellijk lid. Daar was het ook waar ze, nu vijf jaar geleden, er nog eens een tweede sportieve liefde ‘bijnam’, namelijk padel.

John van Lottum krijgt eerste exemplaar van Marjo Gruisen

Dick Martens

,,Ik ben al snel lessen gaan nemen, competitie en toernooien gaan spelen”, legt Marjo, in het Keltenwoud-sportcafé ‘Proost’ uit. ,,Padel wint steeds meer aan aantrekkingskracht. Het is een snelle, sociale en spectaculaire sport. En zeker niet onbelangrijk, het is een sport die voor iedereen ook makkelijk is te leren. Daar speelt leeftijd, fitheid of kracht geen rol. Wat is er dan leuker, dat de beoefenaars ook wat meer over deze sport gaan weten. Daarom heb ik de Padelwijzer geschreven, een boekje dat je de weg wijst in ‘padelland’. Je leert bijvoorbeeld de topspelers kennen en hun bijnamen, je ontdekt waar de belangrijkste toernooien gedurende het jaar worden gespeeld, er staan leuke weetjes in, maar ook wat de mooiste padelslagen, zoals ‘de chiquita of ‘de bandega’, zijn en hoe je die zelf onder de knie kunt krijgen. En omdat padel de nodige raakvlakken heeft met tennis wordt daarmee soms een vergelijking gemaakt. Mijn boekje is opgedeeld aan de hand van de maanden van het jaar. Zo blijft de lezer, de padelliefhebber, gedurende heel het jaar op de hoogte van wie er speelt en waar hij of zij dan in actie komt. Het is letterlijk een wegwijzer in padelland.”

In actie kwam Marjo zelf niet op de presentatieavond van ‘haar’ Padelwijzer. Daarvoor had ze niemand minder dan John van Lottum uitgenodigd. ,,John stond als proftennisser in de negentiger jaren in de wereldtop; nu is hij werkzaam in de padelwereld en speelt een aardig potje padel.” Van Lottum, maar ook zijn teamgenoot Natalie van der Horst-Plageman en hun tegenspelers Mark Bogers en Isa Miralles,allen lid van Keltenwoud, bewezen inderdaad ‘een aardig’ balletje te kunnen slaan. Na de demonstratiepartij bedankte de auteur met mooie woorden. ,,Tegen geluk moet je aanlopen.” Dat was haar aanwijzing naar de ontmoeting met van Lottum tijdens de World Padel Tour in Amsterdam, waar hij toernooidirecteur was en Marjo een meer dan aandachtig toeschouwer. ‘Brutaal’ stelde zij de vraag of de directeur het eerste exemplaar in ontvangst wilde komen nemen. ,,Wat een eer antwoorde hij. En mijn geluk kon niet meer op.” Van Lottum nam het boekje ‘vol trots’ in ontvangst. ,,Ik wil je bedanken dat je dit mooie boek hebt geschreven.” Het applaus wat volgde deed de rest.