‘Brandweer Bennekom is een geweldig team’

Herman Jansen neemt na ‘25 mooie jaren’ afscheid

BENNEKOM Je bent aan het werk in je garage, je sleutelt aan je grote liefde een Citroën DS, in de volksmond misschien beter bekend als ‘De Snoek’. Uit het niets fiets er ineens een lid van de vrijwillige brandweer Bennekom je erf op. Even onverwacht komt de opmerking: ‘Herman, heb jij wel eens over de brandweer nagedacht?’ Dat overkwam, inmiddels 25 jaar geleden, Bennekommer Herman Jansen (55). Hij nam de handschoen op, ging er eens kijken en kreeg er een nieuwe liefde bij. Maar aan alle moois komt ook weer een einde. Voor de bevlogen en goedlachse ploegcommandant is dat moment aanstaande.

Dick Martens

,,Ingrid, mijn vrouw, gaf mij het laatste zetje”, blikt Jansen terug. ,,Even wat anders doen, anders zit je maar de hele dag in die garage. Ik vond het een goed idee, ik had verder niet veel met mijn woonomgeving Bennekom, vooral omdat mijn klanten vanuit het hele land of uit het buitenland bij mij kwamen. Ik heb de knoop doorgehakt, zeker ook met de gedachte, dat het voor mij een mooie aanvulling zou zijn. Dat bleek het ook zeker. Alleen, toen ik destijds werd aangesproken, was het argument: ‘Ach, het vergt niet zoveel tijd’, was toch een wat ander verhaal. Op een gegeven moment was ik drie/vier dagen met de opleiding bezig en oefenavonden bijwonen, maar op een geven moment ‘pakte’ het mij en bleek het een ongelooflijk mooi vak te zijn. Ik noem het ook echt een vak, waar je zo verrijkt in verder gaat. Het is, met alle respect, geen macramé- of sportclub. Het is iets waarmee je met alles in het leven geconfronteerd wordt. Met stress, gevaarlijke- en ontroerende zaken. Daar leer je samen mee omgaan. Met de nadruk op samen, dus echt als team. Maar wel heel mooi werk, waar ik altijd heel blij mee ben geweest. En spijt heb ik er nooit van gehad. Ook nu ben ik het nog steeds niet zat. Maar ik heb anderhalf jaar geleden al tegen mijn ploeg gezegd, dat als ik 55 ben, ik ga stoppen. De reden? Je hebt dan toch nog een leeftijd, dat je ook nog andere dingen kunt gaan doen en voor de ploeg is het ook goed dat er eens nieuwe leiding, nieuw bloed en nieuwe input komt. En eerlijk gezegd heb ik dan liever dat ze zeggen, ‘je had nog een jaartje moeten blijven’, dan ‘hij is een jaar te laat weggegaan’. En ik heb zeker het idee, dat die laatste gedachte hier overheerst. Dan neem je met een mooi gevoel afscheid, natuurlijk zal het wennen zijn, maar het gevoel, dat het mooi is geweest, overheerst.”

Jansen verlaat, zoals hij het verwoordt, ‘een schitterende kazerne, met up to date voertuigen, maar ook een geweldig fijn team’. ,,Er komt ook nieuwe aanwas aan, dus als je dan afscheid gaat nemen, is er geen beter moment dan nu. Als brandweerman sta je altijd aan. Ik liep met mijn kinderen de avondvierdaagse, maar wel met de fiets aan de hand. Als de pieper dan zou gaan, was ik snel weg. Dat zat zo in je systeem, je deed alles onder voorbehoud. Dat zal nu anders zijn. Ik hoop wel, dat ik straks in juni ‘normaal’ afscheid van het korps kan nemen.”