‘Waarom zijn die bomen omgezaagd?’

BENNEKOM Wandelaars en omwonenden was het al opgevallen. De immense stapels omgezaagde bomen in het Bennekomse Bos. Een fietsrondje met Ben de Haas, woonachtig in het gebied dat wordt omsloten door de Franse Kampweg en de Panoramaweg, doet je de vraag stellen: ‘Waarom zijn al die bomen omgezaagd?’ ,,Onbegrijpelijk”, vindt De Haas. ,,Voor de veiligheid en om de vitaliteit in het bos te vergroten”, is het antwoord van boswachter Staatsbosbeheer Silvia Blom.

,,Het zijn werkzaamheden die voornamelijk langs de diverse wandelpaden en rondom de heide plaatsvinden”, licht Blom nader toe. ,,In de meeste gevallen betreft het het verwijderen van dood hout en het zogenaamde ‘vrijstellen’ van toekomstbomen. Daarbij speelt het aspect veiligheid, rondom de paden, een grote rol. Veel hout blijft ook in het bos achter. Het betreft ook een zogenaamd ‘productiebos’, wat betekent dat het hout bestemd is voor de verkoop. Het is dus eigenlijk een lokaal product. Het is hout van hoogwaardige kwaliteit, dat wordt verkocht. Die opbrengst wordt door ons weer gebruik voor onderhoud en zeker ook voor nieuwe aanplant. Maar kostendekkend is het bij lange na niet.” 

HEEL VERDRIETIG

De Haas kan een cynische glimlach niet onderdrukken bij die uitleg. ,,Een mooi verhaal, met mooie beloften, maar ik woon hier inmiddels meer dan 10 jaar, maar daar zie ik niets van terug. Ik zeg ‘stoppen met die bomenkap’. Natuurlijk hoorde ik ook die uitleg van Staatsbosbeheer al eerder, maar nogmaals, volgens mij hoef je er niet voor gestudeerd te hebben om te zien wat voor een ravage het is geworden. Echt monumentale eiken en beuken, die ‘zomaar’ omgelegd worden. Al die zuurstof die hierdoor verdwenen is. Heel jammer. Ik word hier echt heel verdrietig van.”

GERUSTSTELLEN

Blom begrijpt zeker dat er verontrusting bij bezoekers van de bossen is ontstaan. ,,Zeker als je die grote stapels bomen ziet. Maar ik kan de mensen geruststellen, er blijven genoeg bomen staan, zodat er ook nog voldoende CO2 opgenomen wordt.” Staande naast de immense houtstapels is De Haas daar niet van overtuigd. Hij krijgt daarbij steun van zijn buurman die zijn hond uitlaat en een groepje wandelaars. ,,Het is triest en echt heel erg zonde.”