Uit het dorp

Het verdichten van het dorp blijft doorgaan. In tuinen worden woningen bijgebouwd en bij de stukjes open grasveld die je nog tegenkomt staat een bouwplan of er wordt er net een bedacht. Nieuwe voorbeelden vind je op het Brinkerpad, waar de startblokken bezig zijn, op de Prins Bernhardlaan/hoek Julianalaan waar het nog gaat gebeuren en aan de Kierkamperweg, waar appartementengebouw De Kierkamp staat aangekondigd. Moestuinen naast het huis, vroeger gewoon, zijn zeldzaam geworden.

De beeltenis van het boerenmens dat op de tram wacht zie ik de laatste tijd meer opduiken dan eigenlijk nodig is. Op de kerstkaart van de Manege zonder Drempels ging een echte kunstenaar mee aan de slag. Nu weer zie ik mezelf op een nieuwe Bennekomse boodschappentas, samen met kasteel Hoekelum en de muziektent, en ook nog een paar bananen. Meestal vraagt niemand wat en levert het ook niks op. Het zou een goed en mooi Bennekoms gevoel geven als de nieuwe huurder van het gestopte Chinese Restaurant de mooie en kenmerkende letters China Garden straks gewoon laat hangen. Je eigen dorpsgeschiedenis waarderen en een stukje bewaren, als je de kans hebt, is een goeie eigenschap voor een ondernemer die graag vaste voet wil krijgen. En er blijft dan nog genoeg ruimte over voor een eigen stempel en een nieuw gezicht voor het Grand Café dat nu in de planning ligt. Op de Hullenberg wordt zoveel gewandeld, gefietst en gedaan dat de kabouters er brieven aan de bomen hebben gehangen met een roep om meer verdraagzaamheid en minder agressie in het bos. Zelf zoek ik daar graag de stille plekjes op, maar ik kan me er wel wat bij voorstellen. Mensen denken soms eigenaar te zijn in plaats van gast. Nog niet lang geleden was ook de koepel weer helemaal vol geschilderd, getekend en bespoten. Als altijd is weer alles schoongemaakt uit de pot van het Koepelcomité en is het wachten op volgende eigenmachtige koepelbezoeken.

De voorkant van Kasteel Hoekelum krijgt een schilderbeurt. Ze hebben het gebouw daarom een jasje aangetrokken. Een apart gezicht, zeker op zondagochtend toen de wei ook nog even mooi wit was.

Column door het boertje