‘Juf Rieta’ gaat met pensioen!

BENNEKOM ‘Heel’ Bennekom zal het vorige week donderdag en vrijdag niet zijn ontgaan: ‘Juf’ Rieta Nijhuis gaat Peuteropvang Klein Vossenhol, na bijna 35 jaar, verlaten. Het waarom was te lezen op een groot spandoek, gelardeerd met een fraaie foto: ‘Een knuffel en een dikke zoen, want Juf Rieta gaat met pensioen’. Op het plein hadden de kinderen zojuist lekker frietjes gegeten, mochten vervolgens nog even spelen, maar moesten toch samen met hun ouders voor de laatste keer ‘knuffelen met juf Rieta’.

,,Het kwartje valt nog niet helemaal”, zucht juf Rieta, met toch nog wel wat emotie in haar stem. ,,Volgende week is het dan nog vakantie, maar daarna zal het allemaal wel wat anders worden.” Ondanks het feit, dat ze inmiddels al 35 jaar ‘in het vak’ zit, was het daarvoor nog niet aan de orde. ,,Ik kom uit de kraamverzorging”, blikt ze terug. ,,Maar dat was uiteindelijk toch niet te combineren met een gezin. Ik had al wel de vooropleiding kinder- en jeugdverzorging gedaan. Vervolgens kon ik een paar keer op Klein Vossenhol invallen, dat was in augustus 1988 en ik ben er uiteindelijk nooit meer weggegaan. Het beviel goed en ook was het bijvoorbeeld in de schoolvakanties goed te doen met mijn eigen kinderen. Maar bovenal was het heel leuk en ben ik er blijven ‘plakken’. Het is hier echt super, met zelfs ‘een binnenzandbak.”

Begonnen werd er destijds op de oude locatie, op de plaats waar nu Albert Heijn gevestigd is, maar sinds 11 jaar onderwijst en vermaakt Juf Rieta ‘haar’ peuters, in de leeftijd van twee tot vier jaar, op de locatie aan de Hogeweg, waar ze 24 kinderen onder haar hoede had. Op de vraag, ‘Wat maakt het werk zo leuk?’, geeft ze een ‘beeldend’ antwoord. ,,Kijk zelf”, terwijl ze voor de zoveelste keer door een van de kinderen wordt geknuffeld. ,,En natuurlijk hun enthousiasme. Kinderen zijn zo lekker open en eerlijk. Dat geeft je zo’n goed gevoel.” Ook zag Rieta de kinderen in de loop der jaren veranderen. ,,Ze zijn veel mondiger geworden. Vroeger was het ‘een vingertje opsteken’ en ‘er werd geluisterd’, maar tegenwoordig wordt er toch wat meer van ‘de juf’ gevraagd. Vroeger was weliswaar niet alles beter of minder goed, maar wel anders. Wel vind ik, dat de kinderen nu beter worden voorbereid op het ‘naar de grote school gaan’. Het was voorheen eigenlijk alleen maar spelen en dan ben je toch niet helemaal goed voorbereid op je nieuwe, andere school. Nu gebeurt het zeker ook spelenderwijs, maar ligt de nadruk toch ook op het opdoen van sociale contacten, ook leren ze dat ze wel eens op hun beurt moeten wachten. De kleuterjuf zei dat ook altijd al. ‘Kinderen die niet naar een speelzaal zijn geweest, die kennen dat niet. Dat samen delen, samen spelen.” Veel Bennekomse peuters zag ze inmiddels komen en gaan. ,,Sommigen hebben nu zelf hier hun kinderen. Grappig toch?” De roep om ‘juf Rieta’ gaat nu vervangen worden door de roep om ‘juf Chantal’. Bij die gedachte moet Rita toch weer even slikken. ,,Maar het is mooi geweest.”