Jubilarissen in de schijnwerpers

BENNEKOM Wat keken ze uit naar ‘hun concert’. Het concert waarin Wout van Holland en Hans Wildekamp bepaalden wat er gespeeld werd door OBK Bennekom. Het concert waarin zij beiden als jubilarissen gehuldigd werden. En het werd een feestje, fantastisch!

De zaal van Muziekcentrum OBK stroomde al om 19.30 uur vol. Uiteraard was er voor iedereen een plekje. Maar de jubilarissen, hun familie en de genodigden hadden mooie gereserveerde plekken waarin ze het hele orkest goed konden overzien, maar vooral ook goed konden horen. 

Beide heren hadden aan mogen geven welke muziek ze graag wilden horen. Nou, die keuze was zo gemaakt: de mars Brilliant waarmee OBK lang geleden een fikse prijs won, zo ook het prachtige koraal Canterbury’s Coral. Twee stukken die heerlijk in het gehoor liggen en de kracht van het orkest naar boven halen.

En dan waren er nog de twee persoonlijke favorieten van de jubilarissen. Wout zette het orkest hard aan het werk met het prachtige, maar zeker niet eenvoudige stuk Poema Alpestre. Al luisterend hoor je onweer voorbijkomen, vogeltjes vrolijk zingen, koebellen in de alpenwei en hoorns signalen afgeven aan elkaar. Kortom, een prachtig spektakel. Wout zei achteraf: “Het was echt prachtig!

Ik weet dat ik jullie flink uitgedaagd heb maar dat kunnen jullie best! Ik heb er erg van genoten!”

Hans koos voor een zeer temperamentvol stuk, Armenian Dances. Een stuk waar de passie en energie vanaf spat, met prachtige melodieën en fikse tempoverschillen. Je waant je in het midden oosten en kunt alleen nog maar op het puntje van je stoel zitten en genieten! “Ja, ik dacht ik doe een leuk moppie wat jullie prima kunnen spelen. Het was prachtig!”

Als verrassing hadden de twee secties waar de heren voorheen in speelden ook nog wat in petto. De saxofoonsectie haalde Hans naar beneden en hij werd kort toegesproken. Uiteraard wordt hij door zijn mede-saxofonisten erg gewaardeerd en vindt de groep het jammer dat hij niet meer meespeelt. Ook al was het maar voor de lange noten en de scherpe opmerkingen… Als eerbetoon aan Hans speelde de saxofoonsectie Summertime. 

Ook de bassectie, waar Wout jarenlang met veel plezier in heeft gespeeld, zette de jubilaris even in het zonnetje. In een speech, waarin met veel waardering en een vrolijke kwinkslag de muzikale kwaliteiten van Wout kort werden besproken, bleek duidelijk dat ook deze sectie het erg jammer vond dat Wout gestopt was met musiceren. De drie bassen zetten vervolgens hun bas aan de mond en gaven een formidabel optreden waarbij het instrument eens van een heel andere kant gezien kon worden.

De avond ging nog tot in de late uurtjes door. Onder het genot van een drankje en de ondergaande zon sloten Wout en Hans een bijzonder mooi hoofdstuk af bij OBK. Verdwijnen zullen ze gelukkig niet. Elk concert zullen ze met veel plezier, samen met hun echtgenotes de tribune weer beklimmen en genieten van ‘hun kluppie’.