Groep 5 van de Wilhelminaschool maakt kennis met kunst

BENNEKOM Kunst is het maken van iets bijzonders. Iets moois, iets leuks, iets aangenaams, iets interessants om naar te kijken. Met die gedachten gingen de leerlingen van groep 5 van de Wilhelminaschool ‘op bezoek’ bij De Kijkdoos, in het Ericapark in Bennekom. Daar konden zij de Najaarstentoonstelling, met werk van Linda Westera en Sandra Catsburg, bekijken. Daarbij werden ze wegwijs gemaakt door Monique Grolle en Wil van der Veur, beiden lid van de Educatiecommissie van de Kijkdoos.

door Dick Martens

,,De beide kunstenaressen, die elkaar overigens niet kenden, maar elkaar pas ontmoetten tijdens het inrichten van de tentoonstelling, hebben als thema ‘Groei’ gebruikt bij het uitkiezen van hun werken”, legt Monique Grolle uit. ,,De wezens van Sandra Catsburg lijken op levende organismen: ‘Hoe langer je kijkt, hoe meer je je afvraagt wat voor levensvormen het nou eigenlijk zijn’. Zij gaan ‘in gesprek’ met de woekerwerken van Linda Westera, die zijn opgebouwd uit delen waardoor het werk spelenderwijs kan groeien tijdens het maakproces. Naast teken- en schildertechnieken maakt Linda ook gebruik van grafiek.”

‘Groep 5’ en juf Elisabeth werden hartelijk ontvangen door Monique en Wil. De jassen gingen uit, sommigen deden dat ook met hun schoenen, om vervolgens ademloos te luisteren naar een verhaaltje over een boktor die een kwal ontmoet, die heel verdrietig is omdat hij zo vaag is. De boktor begrijpt het probleem en lost het op door de kwal te veranderen in een duidelijk persoon. Iedereen die de kwal tegenkomt vindt dat hij veranderd is in ‘een zeer welomschreven persoon’. Daar is de kwal heel blij om. ,,Welomschreven is dat je heel goed kunt vertellen hoe iets of iemand eruit ziet”, legt Monique aan de kinderen uit. 

Zij mogen vervolgens op de grond voor een schilderij gaan liggen en daarna uitleggen wat ze hebben gezien. ‘Blaadjes, herfst en mooie kleuren’, waren opgevallen. Ook over ‘de wezens’ mochten de kinderen nadenken en even later ‘in de kring’ vertellen wat hen was opgevallen, wat ze mooi, of juist niet zo mooi hadden gevonden. ,,Ik zag een oranje kanonskogel”, opperde David. ,,Oranje vind ik een mooie kleur en die vormen vind ik grappig. Maar plotseling zag hij er toch wat anders in. Het is een oranje reptiel. Die leefden vroeger toch ook in een bos? Dat heb ik weleens gehoord.” 

Op de vraag van Monique hoe de kinderen de tentoonstelling in één woord wilden beschrijven, was het Ryan die al snel een mooie titel had: ‘Herfstdag’. ,,Ik zag veel ‘blaadjesdingen’ en ‘mooie wezens’, die je ook op een herfstdag kunt zien. De herfst is buiten, waar je dan de herfstbladeren ziet en misschien ook wel wezens met mooie kleuren.” Zijn klasgenootjes knikten instemmend. De tevreden glimlach van Monique en Wil vatte het bijzondere lesuur mooi samen. ,,Leuk om de kinderen op deze manier kennis te laten maken met kunst”, klonk het in koor.