Vijftig jaar De Kijkdoos

Droom van Jan: een hele eeuw Kijkdoos

BENNEKOM Als je je bestaan kunt tellen in eeuwen in plaats van in jaren, dan ben je toch wel indrukwekkend oud. Een halve eeuw klinkt indrukwekkender dan 50 jaar. Dus 49 jaar wordt niet eens gevierd, hooguit als een ‘gewone’ verjaardag, maar een halve eeuw… dat moet groots gevierd worden. De Culturele Vereniging De Kijkdoos deed dat vorige week.

Wout Schotsman

NTIEM De Kerkzaal van de VEG, de voormalige Koninkrijkszaal van de Jehova’s Getuigen, was voor de gelegenheid omgebouwd tot een meer intieme receptiezaal voor de jubilerende culturele vereniging, door de zaal te verkleinen via een achterwand van banieren met de tekst “De Kijkdoos 50”. Het reusachtige podium had een soort ‘gordijn’ gekregen van banieren, waarachter een aantal verrassingen was verborgen.

HET KON WEER Ronald Blankenstein, de voorzitter van De Kijkdoos, opende de bijeenkomst met de verzuchting hoe fijn het is weer bij elkaar te kunnen komen. De jubileumbijeenkomst is al enkele malen uitgesteld wegens de beperkende corona-spelregels, maar nu bleek het mogelijk de jubileumbijeenkomst te organiseren, mede dank zij het feit dat deze grote zaal beschikbaar was.

JUBILEUMBOEK Het formaat van de zaal was geen belemmering om er toch een min of meer intiem feestje van te maken. Natuurlijk moet er gepraat worden over 50 jaar Kijkdoos en dat werd gedaan door Gerard van Bruggen, die een boek heeft geschreven over 50 jaar Kijkdoos. Hij onderscheidt daarin 3 fasen: de huisvesting in een voormalige fietsenwerkplaats aan de Heerdlaan, daarna in een voormalige fietsenhandel in het centrum van Bennekom en vanaf 1995 in Villa Erica, die helemaal niets met fietsen van doen heeft. Tijdens interviews vertelden enkele Bennekomse kunstenaars wat De Kijkdoos voor invloed had op hun kunstenaarschap.

ZANGERESSEN De sfeer van de bijeenkomst werd vooral gemaakt door muziek van piano en saxofoon. Toen oud-voorzitter Jan van den Hazel het door Gerard van Bruggen geschreven jubileumboek wilde overhandigen aan de burgemeester, werd hem dat bezorgd door een zingende zangeres in een goudkleurige jurk. Het boek heet tenslotte ‘Een doos vol goud’. Daar moest op gedronken worden en plotseling verschenen 2 zingende zangeressen met bladen vol met glazen prosecco. Dat maakte de toch al feestelijke sfeer ineens nog vrolijker toen in de pauze de zingende dames weer de zaal in kwamen, nu in rode jurken, en tussen het publiek door dansend hun liederen lieten horen, passend begeleid door de piano.

OP NAAR EEN HELE EEUW De burgemeester had het jubileumboek gekregen, maar werd ook geconfronteerd met de ‘dromen van Jan’ (van den Hazel!) De oud-voorzitter was natuurlijk blij met die eerste halve eeuw van De Kijkdoos en vertelde te hopen dat De Kijkdoos een stralende tweede halve eeuw tegemoet zal gaan, mede dank zij ondersteuning door de Gemeente Ede. Die wens mocht de burgemeester meenemen naar het College van B&W, samen met een cadeautje van De Kijkdoos, een kunstwerk voor op de vergadertafel van het College van Burgemeester en Wethouders